حسین شیخ، هنگامی که به تحصیل در مدرسه صنایع مستظرفه پرداخت، کوچکترین شاگرد کمال‌الملک بود، اما به چنان مهارتی دست یافت که کمال‌الملک به سبب تبحر، چیره‌دستی و ذوق شیخ در زمینه طراحی و کشیدن پرتره‌های ماهرانه و هنرمندانه، او را به سمت معلم طراحی و نقاشی مدرسه منصوب کرد. شیخ بیش از دیگر شاگردان، پایبند به آموزه‌های کمال‌الملک باقی ماند و تا پایان عمر با اداره هنرستان کمال‌الملک سعی در ترویج آن آموزه‌ها داشت. شیخ بر اسلوب طبیعت‌گرایی بسیار تأکید داشت و می‌گفت: «هیچ‌گاه نخواستم آثارم ابهام‌برانگیز و تجسم‌کننده جهان متجسم، در حیطه رویا و خواب و خیال باشد و از وضوح تصاویر خود بکاهم» . اثر حاضر که به دوران جوانی هنرمند تعلق دارد، دسته گلی شاداب و وحشی را به تصویر می‌کشد که سرشار از تازگی و زندگی است. نقاش به سنت استادان طبیعت‌گرا و دیگر هنرمندان مکتب کمال‌الملک، به مضمون طبیعت‌بیجان و گل و گیاه پرداخته، اما بر خلاف روال متداول، از تجسم گلدان و گل‌هایی ایستا و ثابت پرهیز و دسته‌گلی را نقاشی کرده که می‌توان حرکت نسیم در میان آن را به وضوح احساس کرد. پروانه کوچکی که بر فراز گل‌ها بال می‌زند، حس سرزندگی و شور زیستن را تشدید می‌کند. حسین شیخ دستی در عکاسی نیز داشت، از همین رو تقریباً تمام عکس‌های استادان و شاگردان مدرسه صنایع مستظرفه توسط او گرفته شده است. تابلوهای «هفت سین»، «سقاباشی» و «بیمار و طبیب» از مشهورترین آثار این هنرمند به شمار می‌روند که اکنون در موزه کاخ گلستان نگهداری می‌شوند.
