در نقاشیخط ایرانی از دوره قاجار تا روزگار معاصر، خوشنویسان همواره به دنبال ارائه ترکیب‌هایی تازه از نخستین آیه قرآن کریم، «بسم‌الله الرحمن الرحیم» به شکل پرندگان بوده‌اند که این ترکیب خاص آن با عنوان «مرغ بسم‌الله» شهرت یافته است. این ترکیب چشم‌نواز که در دویست‌سال گذشته دستمایه کار بسیاری از خوشنویسان برجسته همچون ملک‌محمد قزوینی، مشکین‌قلم اصفهانی، میرزا محمدعلی خیارجی قزوینی و … بوده، در چند دهه اخیر نیز به‌عنوان یک نقش‌مایه تکرارشونده بارها مورد استفاده هنرمندان معاصر قرار گرفته است.
بی‌شک روایت رضا مافی در دهه پنجاه و نمونه‌های متنوع و بدیعی که او از ترکیب مرغ بسم‌الله طراحی و ارائه کرده از جهات مختلفی قابل توجه و در بررسی تاریخچه نقاشیخط معاصر ایران و خاورمیانه با اهمیت است. تابلو حاضر یکی از همین نمونه‌های نفیس از کتابت نقاشانه «بسم‌الله الرحمن الرحیم» با استفاده از قلم ثلث ایرانی و استفاده هوشمندانه از فرم حروف است.
مافی با مطالعه دقیق آثار قدما در این دوره یکی از خوشنویسان نوگرای ایران است که در شکل‌گیری نهضت بازگشت به شیوه خوشنویسان دوره قاجار گام برمی‌دارد. البته نحوه مواجهه او با سنت خوشنویسی، کاملاً مدرن و تازه است. آثار نقاشیخط وی به خصوص نمونه‌های مرغ بسم‌الله نشان‌دهنده تلاش آگاهانه هنرمند برای گشودن بابی جدید در به‌کارگیری حروف و کلمات در پیوند با ویژگی‌های هندسی موجود در خطاطی ایرانی و تبدیل آن به یک اثر نقاشی است. از همین رو اثر حاضر نشانه‌ای از این نبوغ هنری مافی در گستره خط و رنگ به حساب می‌آید.
