رکن‌الدین حائری‌زاده
اثر حاضر نمونه‌ای از نقاشی‌های رکنی حائری‌زاده با ویژگی‌های شناخته شده و چند صدایی آثار هنرمند است. وی به دلیل کاربست نظام‌های تصویری شاخص از جریان نقاشی معاصر غربی و نیز نقاشی نوسنت‌گرای ایرانی، آثار خود را به خوبی در مارکت هنر معاصر داخلی و خارجی معرفی کرده است. در نقاشی او از جمله نمونه پیش‌رو، ریشه‌های فکری نقاش در شیوه اکسپرسیونیستی دیده می‌شود؛ گاه رنگ‌های او از فضای اکسپرسیو فاصله گرفته و مانند رنگ‌گذاری‌های نقاشان فوویستی، پرخاش بیشتری را به بیننده منتقل می‌کند. در عین حال، پایه‌های جدی و قابل توجهی از نگارگری ایرانی و فرم‌بندی نقاشی ایران در دوره قاجار، در اثرش به چشم می‌خورد. نقاشی پیش‌رو می‌تواند اشاره‌هایی به هنر گذشته ایران، مضامین آشنا و موتیف‌های به کار رفته در هنر تصویری ایران داشته باشد. این چند صدایی و کاربست نشانه‌های تصویری چندفرهنگی در آثار رکنی، موجب شده است که اثر حاضر در کلیت خود، ترکیب‌بندی‌های دوار و ریتمیک آثار فوویستی هانری ماتیس را تداعی کند و هم زمان حس و حال یک نقاشی اکسپرسیونیستی پر هیجان را نیز در خود داشته باشد.
این ویژگی‌ها علاوه بر کلیت اثر، بر اجزا و عناصر سازنده آن نیز بی‌تأثیر نیست. از جمله شمایل‌های شبه‌حیوانی، ماهی و میوه‌هایی که مقابل تصویر دیده می‌شود و یا نشانه‌های دیگری که در مرز شکل‌نمایی و انتزاع یا اضمحلال فرمی قرار دارند. اگر چه نقاش در میان عناصر بصری، بیشترین تأکید را بر عنصر رنگ دارد، اما کاربست خط‌های سیاه که در نقاط مختلف بوم با شدت و ضعفی متغیر ویژگی‌های اکسپرسیو نقاشی را دچار نوسان می‌کند، ترکیب‌بندی اثر در همنشینی رنگ و خط را به انسجامی بیانگر رسانده است؛ به طوری که با تغییر در اثرگذاری هر یک از این عناصر، این بیانگری تند و تیز و گاه گزنده، دچار لغزش خواهد شد.
