دو تابلوی حاضر، اثر پرویز کلانتری که همراه با هم در این حراج ارایه می‌شوند، به یکی از شناخته‌شده‌ترین و مهم‌ترین دوره‌های هنری او تعلق دارد، مجموعه آثار تکرنگ کاهگلی او که اولین نمونه‌های آن در دهه 1350 کارشده‌اند. دلبستگی کلانتری به معماری ایران از همین مجموعه آثارش شکلی برجسته و مهم در آثار او می‌یابند که تا پایان عمر هنرمند در کارهایش تداوم یافت. بناهای گلی زیر تابش آفتاب و سایه‌هایشان اساس فکر او را می‌سازند و کلانتری طی جست‌وجویی برای یافتن استتیک ویژه‌ای از سایه‌ها، از روستاهای کوهستانی تا کویر، سرزمین‌های گرم و آفتابی با بام‌های گلین مدور، با بادگیرها در سراسر ایران، هر کجای این دیار که آفتاب طلوع و غروب می‌کند، رنگ‌های گرم خاک از قهوه‌ای تا طلایی را بر تابلوهایش ثبت کرد.
پرویز کلانتری درباره تابلوهای تکرنگ کاهگلی خود می‌نویسد: «هر خشت و هر دیوار حرفی دارد با تو، رازی دارد از حوادث جهان و گذشت زمان. ساییدگی دیوار از باد است، از باران است، از گذشت زمان است و این زمین، زمینی که با اطمینان زیرپایت حس می‌کنی، اشارتی است در آیینه خشت به ناپایداری، و خشت نمودار خاک است و سرنوشت و سرگذشت تبار ماست بر دیوار. تا بماند به رسم یادگار، به رسم، به نقش، به شکل»[1].
[1] . بروشور نمایشگاه گالری سیحون، آبان 1352.
