اثر حاضر با عنوان «صبح شالیزار» گزارشی است از امیدها، رنج‌ها و ناگواری‌های مردمی از چهارگوشه جهان که موجودیتشان به زمین و آب و آسمان پیوند خورده است. گزارشی که ویژگی‌های تاریخی و جغرافیایی را حذف می‌کند تا پیوند فرازمانی و فرامکانی انسان و طبیعت را نمایان سازد. کریم نصر تأکید دارد که نقاشی‌هایش قصه خاصی ندارند بلکه تصویرگر فضای خاصی هستند. این تصاویر گزارش‌هایی هستند، نه اما از یک رویداد خاص. او همواره کششی مقاومت‌ناپذیر به سوی اشیاء، انسان‌ها و رفتارهایشان داشته است. نصر به روابط انسان‌ها و اشیایی می‌پردازد که سیال، به‌هم‌ریخته و نفوذکننده است. در بسیاری از آثارش، نقاش با رجوع به تاریخ نقاشی غرب گفت‌وگویی بین گذشته و حال برقرار می‌سازد.
