فیگورهای بهت‌زده، مغموم و غالباً فرودست شهری مضمون اصلی آثار احمد مرشدلو را تشکیل می‌دهند که در برخی از آن‌ها، همچون اثر حاضر همه‌ی تصویر را به صورت توده‌ای فشرده پر کرده‌اند. وی می‌گوید با آن‌که آدم‌های نقاشی‌های او با الهام از اطرافیانش مصور شده‌اند، هیچگاه ارجاعی مضمونی به فرد مشخصی در واقعیت ندارند و صرفاً از منظر استعاری‌شان قابل فهم هستند.
