صادق تیرافکن در مجموعه‌عکس‌های «جمعیت» با نمایش تراکم آدم‌ها بر پس‌زمینه‌ای از تصاویر انتزاعی، نمادهای تصویری ایرانی و مذهبی، تصویری غیرمتعارف از مضمون جمعیت در عصر حاضر را ارایه کرده است. او در این حضور به هم فشرده افراد آشنای جامعه به ترکیب یا تضادی با تصاویر و مفاهیم سنتی می‌رسد. در اثر حاضر همنشینی آدم‌ها با نقش‌ها و رنگ‌های آیینه‌کاری‌های سنتی نمادها و خاطره‌هایی را در ذهن مخاطب زنده می‌کند.
تیرافکن به روایت جاره دس[1]، پژوهشگر انگلیسی «با صدایی رسا در مورد از دست دادن فردیت و یا نشانه‌های فردیت در عصر جدیدی حرف می‌زد که جمعیت‌ها و جمع‌گرایی رایج هستند. جایی که بر فرد تمرکز می‌کند، فرد را به عنوان شخصیتی پیچیده نمایش می‌دهد که به طور مستمر بین گذشته و اکنون، بین نظام اعتقادی کهن و مدرن، در رفت و آمد است».
[1] . Jareh Das
