ادای دین به میراث فرهنگی از مهم‌ترین دغدغه‌های ناصر پلنگی هستند که در آثارش جلوه‌گر می‌شوند. «نقوش فراموش‌شده» متعلق به مجموعه‌ای است که باورها و فضای فرهنگی و اجتماعی ایران امروز را به نمایش می‌گذارد، و به آیین و فرهنگ گذشته همچون میراثی از یادرفته نظر می‌افکند. چنان‌که در اثر حاضر دیده می‌شود، هنرمند از بیانی نمادین برای به نمایش گذاشتن بی‌اعتنایی به سنت‌های گذشته بهره برده است. چند کاغذ مچاله شده که طرح‌هایی از هنر سنتی ایرانی را بر خود دارند، بر زمینه سفید تابلو طوری تصویر شده‌اند، که مانند تندیسی از سنت‌های دور ریخته شده به چشم می‌خورند، در حالی که حاوی طرح و نقشی از سنت و فرهنگ گذشته ایران بوده و برشی از مقطع کنونی را به نمایش می‌گذارند. قرار گرفتن آن‌ها در خط افقی وسط کادر و ادامه فرم‌ها تا انتهای سمت راست و چپ تأکیدی بر این تداوم است. مچاله شدن نقوشی از خوشنویسی نستعلیق ایرانی به همراه تذهیب و موتیف‌های سنتی در این اثر بیانی نمادین از وضعیت جامعه امروز ایران است که در آن فرهنگ و آداب و رسوم گذشته به فراموشی سپرده شده و فرهنگی التقاطی جایگزین آن شده است.
این اثر در سال ۲۰۱۶ در چهارمین دوره جایزه جهانی هنرمندان نوظهور دوبی برگزیده شد و جایزه آن برای اولین بار به هنرمندی ایرانی تعلق گرفت.
