Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Search in posts
Filter by Categories
آذر 1402
بهمن 1402
تصویری
تیر 1396
تیر 1397
تیر 1398
تیر 1401
تیر 1402
خبر و رسانه
دی 1395
دی 1396
دی 1397
دی 1398
دی 1399
دی 1400
حراج معاصر ایران - دی 1397

91   پرویز کلانتری (1395-1310)

فهرست آثار

اطلاعات اثر

عنوان اثر : بدون عنوان

امضا:«کلانتری 1390» (پایین چپ)
رنگ روغن روی بوم
240×120 سانتیمتر
تاریخ اثر: 1390
پیشینه:
این اثر متعلق به یک مجموعه معتبر می‌باشد.

برآورد قیمت

3,500 - 2,500 میلیون ریال

قیمت فروش

قیمت فروش : 4,600,000,000 ریال

درباره اثر

اثر حاضر از آثار شاخص پرویز کلانتری در دهه پایانی حیات هنرمند و جلوه‌ای والا از آرامش و هماهنگی شاعرانه و اصیل میان طبیعت و معماری بومی ایرانی است که سوژه اصلی آثار هنرمند است.

در این اثر کلانتری چشم‌انداز فراخ‌منظری را به تصویر کشیده و همچنان استادانه از رنگ بهره می‌جوید؛ هرچند با تنوع و گوناگونی که وارد موضوع محدود نقاشی‌هایش می‌کند ما را شگفت‌زده می‌کند. ژرفای فراوان این چشم‌انداز را لایه‌های پهناوری می‌سازند که بدون طرح ساختاری روشنی در هماهنگی به گونه‌ای آرمانی با هم جفت و در هم چفت شده‌اند.

کلانتری در تابلوی پیش‌رو به بیننده اجازه می‌دهد تا وارد دنیای خوش و تابناک و رویایی‌اش شود. این‌جاست که می‌توان نشانه‌های روشنی از کوشش صادقانه هنرمند را در جهت قوام دادن کارهای قبلی‌اش مشاهده کرد. کار قلم او عمده زیبایی‌های این اثر و شایسته بیشترین توجه است. سبک نقاشی کلانتری با حرکات موجه و صریح و هشیارانه قلمش، با جهت‌های متغیر ضرباتش تمهیدی شاعرانه است؛ با حساسیت به کمترین تغییرات در وزن بصری اشکال و حجم‌پردازی.

وسعت کویر را از بزرگی دروازه کاهگلی و گنبد فیروزه‌ای پیشزمینه و عمق فضا را از راه طولانی و بی‌پایان خانه‌ها و قریه‌های پسزمینه تصویر می‌توان دریافت. هنرمند آگاهانه بر سطح زمین خطوط و عناصری را چیدمان کرده که در نگاه اول از ناظر دور شده، اما در نهایت دوباره به سوی مرکز بوم همگرا می‌شوند. بناها نموداری از هماهنگی معماری بومی ایران و طبیعت است که با ادراک هنرمند از زیبایی‌شناسی شرقی‌اش درآمیخته و برای بازگویی‌‌ آن نقاش نیازمند به بینشی نظام‌مند بوده است.

این اثر نمونه‌ای ممتاز از آرامش و نیروی شگفت‌انگیزی است که همواره از کلانتری و هم از آثارش می‌تراوید؛ نقاشی از هماهنگی عمیقی برخوردار است که با ذوق فراوان به دست آمده که حاصل زیست هنرمند و احساسی اصیل است که در مردمان کویر نیز موج می‌زند، لذتی باستانی که ایرانیان آموخته بودند که چگونه با سادگی ساخته‌هایشان زندگی کنند و آن را حفظ کنند.