اثر حاضر به خوبی بیانگر ویژگی‌های سبکی منوچهر یکتایی و رفتار او با رنگ، بافت و بازی‌های تصویری بر سطح بوم است. ویژگی‌هایی که در بیش از چند دهه، به شاخصه‌های آشنا و همیشگی آثار یکتایی تبدیل شده است. وی در این اثر مثل همیشه بر کاربست رنگ‌های پر غشا، غلیظ و جسمانی تأکید دارد. استفاده از رنگ‌های اینچنین تأثیرگذار و فضای رنگی پُرجانی که ساخت آن سهل و ممتنع به نظر می‌رسد را باید امضای شخصی هنرمند قلمداد کرد. فضای منفی در این اثر و به طور کلی در آثار یکتایی، همان‌قدر تأثیرگذار است که رنگ‌های جسور و پر احساس او. به عبارت دیگر او از فضای منفی و روشنی‌هایی که گستردگی قابل توجهی بر سطح بوم دارد، در جهت تأکید هر چه بیشتر بر رنگ‌های جسمانی خود بهره می‌گیرد.معمولاً طبیعت‌بیجان نمود چندان پر رنگی در مدرنیسم ایرانی ندارد. جز آثار نخستین نسل از مدرنیست‌های ایرانی و چند استثنای دیگر همانند بهمن محصص، طبیعت‌بیجان در مدرنیسم ایرانی اغلب به جایگاه قابل توجهی دست نیافته است. با این حال در طیف شناخته‌شده‌ای از آثار منوچهر یکتایی، همچون اثر پیش‌رو، طبیعت‌بیجان ایرانی به شکلی قابل تأمل و برجسته مجال ظهور می‌یابد. در حالی که در هنر اروپا طبیعت‌بیجان از ژانرهای معین نقاشی در طول تاریخ نقاشی بوده که تا عصر هنر مدرن نیز ادامه می‌یابد. در مقایسه نقاشی‌های طبیعت‌بیجان هنرمندانی چون سزان و ونگوگ با هنرمندان ایرانی می‌توان به نگاه متمایز و متفاوت نقاش ایرانی به همین مضمون پی برد. هنرمند ایرانی در این آثار می‌کوشد تا با نگاهی بسیار شخصی و منحصر به فرد، به بازنمایی طبیعت‌بیجان بپردازد به نحوی که مخاطب آن را قلباً از آن خود بداند. درست مثل این اثر که صحنه‌ای نوستالژیک را یادآور می‌شود؛ صحنه‌ای پر خاطره از گلدان‌های چیده شده در حیاط خانه‌های قدیمی ایرانی که می‌تواند عمیقاً یادآور دورانی از دست رفته باشد و اینک روح آن دوران در اثر هنرمند انعکاس یافته است. در عین حال، اثر در زمینه‌ای جهانی و بدون مرز نیز می‌تواند به خوبی حاکی از بیان فارغ از مرز یک هنرمند شرقی/غربی باشد. مشاهده اثر از سوی مخاطبان هر دو فرهنگ، لذت بصری منحصر به فرد و آرامش‌بخشی را موجب می‌شود؛ اما حس عمیق از آنِ خودسازیِ فرهنگی در کنه اثر، قرابت بیشتری با احوال ایرانیان دارد؛ آنقدر که می‌توان گلدان‌های معروف «برگ عبایی» در حاشیه ایوان، پشت پنجره و یا اطراف حوضی در یک حیاط جارو خورده را در نظر مجسم کرد.
