محسن وزیری‌مقدم از جمله شاخص ترین هنرمندان نسل اول نقاشان نوگرای ایران است که آثاری بدیع با رویکرد مدرنیستی خلق کرده است. او با به‌کارگیری شیوه‌ای شخصی و منحصر به فرد در استفاده جسورانه از مواد و مصالح غیرمتعارف، دست به خلق آثاری زده که تا به امروز، تازگی و خلاقانه بودن خود را حفظ کرده‌اند.
مجموعه نقاشی‌های وی که با شن سیاه بر روی چوب و بوم شکل گرفته، از جمله شاخص‌ترین آثار این هنرمند است. در اهمیت این آثار همین بس که لائوراتوركولي وري، منتقد ايتالياي، نقاشی‌های شنی او را پیشروتر از آثار جاسپر جونز خوانده است.
تضاد حیرت‌انگیز خطوط سیاه ماسه بر پوست روشن بدن، ایده‌ای بود که موجب خلق این دسته از آثار وی شد و نام او را به عنوان یک هنرمند پیشرو در تاریخ هنر ثبت کرد.
اثر انتزاعی حاضر، بازتابی از کشف و شهود هنرمند در ناخودآگاه جمعی بشری است. رقص انگشتان بر بستر بوم، تجربه‌ای عمیق از «بودن» و اثرگذاری در طبیعت به‌وسیله انسان معاصر است که چون نقری عمیق، ذهن را تا فراسوی هنرهای آیینی در عصر غار و دوران ابتدایی شکل‌گیری تمدن بشری، به عقب می‌راند.
در این تابلو، هنرمند با بهره‌جویی از کیفیت ناب، رمزآلود و نمادینِ اثرگذاری دست و رنگ، به ثبت حرکت بدنی در تابلوی خود می پردازد که مصداقی بر نقاشی کنشی(Action Painting) در جنبش اکسپرسیونیسم انتزاعی است.
گویی بستر بوم، جایگزین روح نقاش می‌شود که انگشتان شهود، بر پیکر آن چنگ می‌زند؛ رقصی آیینی در انجام است و حاصلِ پیچش رنگ و تن، تنها چیزی است که «حضور» را فریاد می‌زند.
یکی از آخرین افتخارات استاد وزیری مقدم، ثبت نام وی در فهرست بزرگترین موزه هنرهای مدرن جهان، یعنی فهرست معتبر موما Moma)) نیویورک است. وی تا به امروز نمایشگاه‌های متعددی در ایتالیا، آلمان، سان مارینو، انگلیس و برزیل بر پا کرده است و آثار زیادی از او در حراجی‌های معتبر جهانی به فروش رسیده است.
