پروانه اعتمادی در این اثر، طبیعت‌بیجان را در نهایت خلوص و شاعرانگی بی‌تکلف به نمایش می‌گذارد. این خیال رنگین همانند سنگواره‌ای ساکن و آرام که قر‌ن‌ها از پیدایش آن می‌گذرد، بر بستر لطیف طبیعت می‌درخشد. گویی سنگواره‌ای باستانی، که البته از عنصر حیات‌بخش رنگ بهره می‌برد، در اثر حاضر به پرده درآمده است. نقشی کهن از گل و گلداني که به روشنی ساختار ذهنی نقاش را نشان می‌دهد. عنصر خط، نقشی مهم در بیان تجسمی اين اثر دارد. خطوط نقر شده و کناره‌ای، برجستگی خاصی به رنگ‌های تیره و روشن بخشيده‌اند. جواد مجابی درباره این دوره از آثار پروانه اعتمادی، موسوم به دوره سیمانی می‌نویسد: «موضوع کارها اشیا و شکل‌های روزانه است: گل‌ها، میوه‌ها، گلدان‌ها – که گاه حلب روغن نباتی است – صندلی‌ها، اشیای خانگی. مضمون این تابلوها زندگی امروزین است که در آن‌ها تنهایی، حکومت اشیا، بی‌زمانی، ناکجایی و عدم تعلق چیره است. تراژدی انسان نو، در فاصله فروپاشی ارزش‌های کهن و برآمدن ارزش‌های نو، طرح می‌شود. عصیان فردی نوآور در متن این تخریب اجتماعی شکوفا می‌شود. در این دوره، اعتمادی با کمترین میزان خط و رنگ، ترکیب‌بندی تابلوهایش را سامان می‌دهد، بیشتر با هندسه‌ای نامریی. نقاش می‌کوشد این تناسبات هندسی را به گونه‌ای مستقیم و صریح که به دید نیاید، ترکیب‌بندی نهایی تابلو منظور کند»[1].
دوره‌های هنری متفاوت پروانه اعتمادی را می‌توان با ویژگی‌های مشخص دیداری و الگوهای تکرارشونده در فرم و موضوع و شاید مهم‌تر از این دو، از طریق مواد به‌كار رفته در کارش بازشناخت. مثلاً دوره‌ای سيمان، دوره‌اي ديگر مدادرنگي و دوره اخير كولاژ. اما او همواره به طبيعت‌بيجان دلبستگي داشته است. گل‌ها، پارچه‌های توری و ترمه و انارها در تمامي اين دوره‌ها به شكلي تكرار شده‌اند. بافت آثار از پرداخت‌های لطیف مدادرنگی تا تابلوهای سفید سیمانی تغییر می‌کند که در نگاهی دیگر، حاکی از روحیه جست‌وجوگر و تجربه‌پذیری هنرمند است. به طور کلی پروانه اعتمادی توجه بسیاری به انتخاب بافت و جنسیت زمینه اثر دارد و در اغلب تجارب خود، امکانات مختلف و شگفت‌انگیز ماده زمینه‌ساز را به خدمت می‌گیرد تا مخاطب را در مواجه با گستره‌ا‌ی خیال‌ا‌نگیز از رنگ و بافت قرار دهد.
اثر منحصر به فرد حاضر از مجموعه کارهای سیمانی اعتمادی است که از مهم‌ترین دوره‌های کاری وی محسوب شده و به لحاظ تاریخی یکی از آثار قدیمی این دوره به شمار می‌رود. نمونه مشابهی از این دوره موسوم به سیمانی در اکتبر 2010 در کریستیز دوبی با قیمت 68/500 دلار به فروش رسید.
[1] .مجابی، جواد، برگزیده آثار پروانه اعتمادی، نشر هنر ایران، چاپ اول: 1377، ص 15.
