گارنیک درهاکوپیان از نقاشان گروه تالار ایران (قندریز) است که به همراه رویین پاکباز، منصور قندریز، محمدرضا جودت، میرحسین موسوی و دیگران، در دهه 1340 یکی از فعال‌ترین و تأثیرگذارترین نهادهای خصوصی هنری را در تهران پایه‌گذاری کردند. گروه هنرمندان تالار قندریز جوانانی بودند که در جست‌وجوی زبانی نو در نقاشی ایران، به ترویج نوعی هنر انتزاعی و ساختارگرا دست یافتند و در این راه به مطالعه تئوریک در هنر غرب از طریق ترجمه و تألیف کتاب‌ها و انتشار مجلات پرداختند.گارنیک درهاکوپیان که فعالیت هنری خود را از زمان تحصیل در هنرستان هنرهای زیبا آغاز کرده بود، با پیوستن به گروه نقاشان تالار قندریز، راه تازه‌ای را در آثارش پی گرفت. او با کارهای سیمانی‌اش سنت هنری چند صد ساله ارمنی را با کوبیسم اروپایی درآمیخت و به مرور به زبان بصری ویژه‌ای دست یافت.رویین پاکباز، منتقد هنری می‌نویسد: «گارنیک در جست‌وجوهایش از منابع مختلفی چون هنر مدرن غربی، هنرهای سنتی ایران و میراث فرهنگی ارمنی مایه می‌گیرد. به‌ویژه از روش‌های فضاسازی هندسی کوبیستی و اغراق اکسپرسیونیستی شکل و رنگ و نیز از پیکرنگاری قدیم ایرانی و نقوش تزیینی ارمنی بسیار استفاده می‌کند. همچنین با نیت دستیابی به قالب‌های مناسب برای بیان، مواد و اسلوب‌های گوناگونی را می‌آزماید. جالب آن‌که در ماده سخت و زمخت سیمان محملی برای ظرافت‌کاری می‌یابد. در واقع تسلط بر زبان تجسمی و مهارت تکنیکی فوق‌العاده به او امکان می‌دهد مهر خود را بر آثارش برجای گذارد. حتی در نقاشی‌هایی که رد و نشان پیکاسو، براک و یا اکسپرسیونیست‌های آلمانی به وضوح دیده می‌شود، شخصیت مستقل او نیز حی و حاضر است» . در اثر حاضر که به یکی از دوره‌های درخشان کاری گارنیک تعلق دارد، نقاش، با قرار دادن صدها سطح کوچک و بزرگ که با نقوش تزیینی پر شده‌اند، طبیعت‌بیجانی را شکل داده که به روشی کوبیستی از نقطه‌دیدهای متفاوت به موضوع نگاه شده است. آنچه این نقاشی را از نمونه‌های مشابه آثار پیکاسو یا براک متمایز می‌کند، همان نقش‌مایه‌های تزیینی ایرانی – ارمنی است که کیفیتی بومی به اثر می‌بخشد.گارنیک درهاکوپیان با شخصیتی فروتن و گوشه‌گیر، در دو دهه اخیر کمتر آثارش را به نمایش گذاشته است. سال گذشته در مروری بر آثار وی در پروژه «بازخوانی هنر مدرن ایران» بار دیگر آثار این هنرمند نوگرا در معرض تماشا قرار گرفت و پیش‌بینی می‌شود در آینده توجه و علاقه‌مندی زیادی را در مارکت هنر ایران به خود جلب نماید.
