چنگیز شهوق خود را بیشتر مجسمه‌ساز می‌شناخت. در نقاشی، اغلب بر سطح – وامدار از نقشبرجسته – ایجاد حجم را ترجیح می‌داد. در آثارش استفاده از متریال‌های جدید و ترکیب مواد پیوسته شکلی تجربه‌گرایانه داشت. پلکسی‌گلس، پلی‌استر، مس، نیکل، روی، لعاب، گچ، پشم‌شیشه و… بر روی سطوح متفاوت چوب، شیشه، آیینه و…. چنگیز شهوق با آثارش تعریفی جدید و گاه متضاد از مجسمه و نقاشی ارایه داد، تعریفی غریب در بازنمایی ذهنیت آوانگارد.

اثر حاضر از میان معدود آثار دهه پنجاه شهوق، نماینده اوج خلاقیت هنرمند است. کشف متریال ساخت رنگ که از ترکیب طبیعی متریال‌های مختلف حاصل می‌شود، تمایلات به علم شیمی و کیمیا همراه با بهره جستن از نظم / بی‌نظمی هندسی و امکانات ریاضی از ویژگی‌های این اثر منحصر به‌فرد است.