مهرداد صدری با استفاده از گزینش خاص رنگ‌ها و نقوشی انتزاعی، آثاری خلق می‌کند که تصور و خیال را به گونه‌ای استعاری تهییج می‌کنند. این آثار، همچون تابلوی حاضر نقطه کانونی صریح و روشنی نداشته و از طریق ابهام درونی، چالشی را درمخاطب بر‌می‌انگیزد تا به حل معما یا رازی نهفته در اثر دست بیابد. آثار وی درواقع بیانگر آن چیزی است که درباره‌اش صحبتی نمی‌کند، اما مخاطب را به همراهی با آن فرا می‌خواند.

مهرداد صدری در خانواده سنتی ایرانی رشد کرد. وی سپس در دانشگاه هنرهای کاربردی وین در رشته هنرهای تزیینی و بعد در رشته هنر‌های زیبای همان شهر، تحصیل کرده و سال‌ها در همانجا به تدریس مشغول شد. او با این تجربیات، آثاری را خلق می‌کند که از آشنایی با فرهنگ غرب و شرق شکل گرفته و ترکیبی منحصر به فرد از فلسفه و هنر پدید آورده است.  زندگی در یک فرهنگ سنتی ایرانی او را با زیبایی‌شناسی شرقی پرورش داد و زندگی در اتریش او را باپیچیدگی‌های طبیعی و ادبیات کلاسیک غرب آشنا کرد. این همه به او فرصت داد تا هنری شگفت‌انگیز، فراتر از قاعده‌ها و الزامات هر فرهنگی خلق کند.

همانطور که در این اثر ملاحظه می‌شود، نوار ، روبان ، چین و نخ عناصر اصلی آثار صدری هستند.  نوار و روبان‌ها با افزودن بافتی رنگارنگ حس جنبش را  لحظه به لحظه القاء می‌کنند؛ نوعی حس پارچه تنیده در هم و جنبش میانشان که شبکه‌ای غیرقابل پیش‌بینی و راز‌آلود ایجاد می‌کنند. جستجوی معنا همیشه نو و چالش برانگیز است که در مواجهه با آثار صدری این جستجو شکل می‌گیرد. او طیف‌های مختلف یک رنگ را برای خلق داستان و زنجیره‌ای از احساسات به کار می‌گیرد؛ رنگ‌های زنده و پر طراوت که حسی عمیق از جنبش و تکامل را ایجاد کرده و حرکت پرتوهای نور در میان سایه را تداعی می‌کنند