اگرچه ساختن جعبه‌ به شیوه لاکی در دوره قاجار رونق گرفت و جعبه‌های متعددی از آثار هنرمندان آن دوره در دست است، اما امتیاز مهم این جعبه در آن است که به دست دو استاد برجسته ساخته شده که هر یک در روزگار خود از استادان بنام محسوب می‌شدند.

بخش اصلی جلد – شامل نقوش مستطیل بالای در جعبه و چهار طرف جعبه – کار میرزا ابوطالب مدرس همدانی است. وی مبتكر ساخت گونه‌ای كاغذ ابری با نقشی ویژه مشهور به «بوم قیامت» و طرحی معروف به «موجی» برای منقوش كردن قلمدان، جلد، جعبه و دیگر اشیای لاکی بود. تازگی این نقوش چنان تشخصی برای ابوطالب ایجاد کردند که آثار او حتی بدون امضا نیز شناخته می‌شوند. این جعبه نیز همان تشخص سبکی میرزا ابوطالب را دارد. شماری از آثار او در کتابخانه کاخ گلستان، کتابخانه دانشگاه تهران و مجموعه دیوید خلیلی لندن نگهداری می‌شود.

نقوش دور در جعبه و داخل آن کار میرزا آقا امامی است. او در ساخت و تزیین آثار لاکی همچون جعبه و قاب آیینه و جلد به سبک صفوی تبحر داشت. او در این جلد نیز به سبک نگارگری صفوی وفادار مانده و خارج از رسم معمول زمان خودش عمل کرده است. امضای امامی هم داخل جعبه و هم بیرون جعبه نوشته شده است.