امضا: «2/2 مهر 1392» و امضای هنرمند (روی اثر)
ترکیب‌مواد
43×70×195 سانتیمتر
تاریخ اثر: 1392
شماره 2 از تعداد 2 نسخه

مجسمه‌های فیگوراتیو محمدحسین غلامزاده حاکی از علاقه وی به ماهیت متناقض روابط بین اشیا و کاربرد بین آن‌هاست. او با تکیه بر این دیدگاه، عناصر متعددی را در کار خود وارد کرده تا زمینه‌ای معاصر برای نشان دادن تفاوت‌ها و شباهت‌های رویدادهای تاریخی و معاصر در هنرهای تجسمی ایجاد کند. اکثر مجسمه‌های وی با رویکرد فیگوراتیو در ترکیب با اشیا و لباس‌های مختلف شکل گرفته‌اند و اغلب حاوی اشاراتی به صفات بشری، تاریخ، سبک زندگی و ایده‌های مشتمل بر کاربرد اشیا در شیوه زندگی انسان معاصر هستند. چنان‌که در اثر حاضر دیده می‌شود، غلامزاده در کنار میل به مهارت‌های فنی در آفرینش اثر، با بیانی پست‌مدرنیستی به بازنمایی پارادوکس موجود در وضع زندگی انسان پرداخته و بر گرفتاری و وضعیت ناپایدار او در زیست میان اشیا تاکید می‌ورزد. فیگور فردی که به یک تیر چراغ برق و نشیمن یک وسیله نقلیه مانند دوچرخه یا موتور با یک زین بسته شده به خوبی نمایانگر ماهیت متناقض اشیای کاربردی و روابط آن‌ها با انسان است. دمپایی و شلوار راحتی بر تن سوژه از رسمیت وضعیت آن کاسته و بیشتر توجه مخاطب را به ماهیت بشری وی سوق داده است. غلامزاده با اغراق جزیی در فرم و حالت چهره وجهی کاریکاتوری به آن بخشیده که در عین وفاداری به واقع‌گرایی جنبه‌های اکسپرسیو اثر را تقویت کرده است. رنگ‌آمیزی واقع‌گرایانه و استفاده از متریال‌های متنوع در بازنمود اشیا نیز آن را برای بیننده ملموس‌تر کرده و وی را به تفکر در باب کاربرد اشیا و هدف از خلق آن‌ها می‌خواند تا به درکی عمیق‌تر از اهداف بشر نائل گردد.