برآورد قیمت : 2 - 1.5 میلیارد تومان
رقم برنده مزایده: 1,800,000,000 تومان
رقم نهایی فروش: 1,980,000,000 تومان
جلیل رسولی از نسل اول خوشنویسان معاصر است که کوشیدند تا خطاطی را با رسانههایی جدید همچون نقاشی و گرافیک پیوند بزنند. رسولی با تغییر در کاربری سیاهمشق فارسی و تبدیل آن به روایتی معاصر از تلفیق خط و نقاشی، سبکی منحصربهفرد و مبتنی بر اسلوب خطنگاری ایرانی خلق کرده که در اثر حاضر به اوج شکوفایی خود رسیده است. او اقلام متنوعی از انواع خطوط را در نقاشیخطهایش آزموده که ویژگی مشترک آنها پایبندی به محتوا و معنای ادبی یا مذهبی است.
رسولی که استاد خوشنویسی کلاسیک است، در این تابلو هرگز بهطور تمام و کمال به قواعد زیباییشناسی هنر انتزاعی تمکین نکرده و همواره هندسه و بنیانهای نگارشی خطوط فارسی را در خدمت ایده نقاشانهاش به کار بسته است. با این همه، تسلط هنرمند بر اسلوب خوشنویسی و همزمان مهارت و تکنیک چشمگیر وی در رنگآمیزی و ارایه فریبهای بصری با ایجاد حجم و عمقنمایی کارکردی نوین به نقاشی با واژگان داده است.
اثر پیش رو، نمونهای ممتاز از به تکاملرسیدن اندیشه نقاشانه یک خوشنویس است که با تکیه بر شعر فارسی صورتی تازه یافته و با قلم ویژه هنرمند، اشتراکات ریختشناسی و محتوایی هنر ایران را در مرکز توجه خود قرار میدهد.
هنرمند در اجرای این اثر، دو رنگی را برگزیده که در تقابل با یکدیگر بیشترین بسامد را دارند. زمینه تیره سبب میشود تا رنگ حروف و کلمات، با شیوه سایهروشن و قلمگیریهای خاص رسولی، بیش از پیش خودنمایی کنند. در اینجا کلمات در قالب شکستهنستعلیق بهطور پیوسته به یکدیگر بافته شده و ناگهان با جنبش و تابشی انفجاری در فضای بوم تجلی میکنند. اهتزاز وردگونه حروف که رقصان و پیچان در حرکتی سیال چشم هر بینندهای را به چرخش در تابلو وامیدارند، گستره معنایی نوینی به خطنگاره القا میکند.
زبان بصری رسولی تحتتأثیر و در ادامه تاریخ طولانی محاسبات و چیدمان ساختاری و کاربردی خط در هنرهای صناعی و معماری هنر اسلامی است. در اینجا هنرمند نوعی تفسیر تازه از سنت هنرهای گرافیکی در ترکیب با خطاطی ارایه میدهد، که با دگرگون کردن سبککار و رنگبندی معاصر در ابعادی بزرگ بازآرایی شده است.
رسولی در این اثر بهشکلی تمامعیار، رابطه میان اصول زیباییشناسی خوشنویسی و شعر فارسی را دریافته و از این توانایی برخوردار است تا معادلی بصری برای مفاهیم ادبی عرضه کند. متن تابلو، مصرعی مشهور از حافظ با مضمون زیر است:
درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد
نهال دشمنی برکن که رنج بیشمار آرد