مجسمه‌های امیرمسعود اخوان جم نمایانگر برآیند باشکوه تلاقی تکنولوژی و احساسات انسانی در قالب هنر هستند. در آثارش سرسختی تکنولوژی و مقاومت فلز در ظرافت و زیبایی ذوب می‌شوند و در عین استحکام و برقراری، انعطاف‌پذیری و لطافت را به نمایش می‌گذارند. هرچند این آثار بیشتر انتزاعی هستند، اما به مرور زمان حالتی فیگوراتیو به خود گرفته‌ و به سمت نوعی مجسمه مفهومی پیش رفته‌اند. شاید بتوان گفت دغدغه‌مندی او و نگاه عمیقش به مسایل اجتماعی، انسان معاصر و ضرورت‌هایش وی را به خلق آثار فیگوراتیو سوق داده و باعث شده به ساحت تازه‌اى از آفرینش معنا در مجسمه‌سازی نایل شده و در این مسیر به بیانى شخصى و منحصربه‌فرد دست یابد که در آن روایت‌های مجسمه انتزاعی و پیکر‌تراشی درهم‌آمیخته است.
مجسمه‌های اخوان‌جم احجامی برآمده از شکوه دوران مدرنیته هستند که در فرمی نرم و انعطاف‌پذیر، قدرت تکنولوژی و دانش بشری را به رخ می‌کشند. در اثر پیش رو هنرمند تلاش کرده با حذف جزییات از شیء در واقعیت رخنه کند و با دوری از بازنمایی ظواهر طبیعت، گریزگاهی برای تجلی نیروی زیستی زندگی فراهم آورد که به هنر آبستره نزدیک می‌شود. اخوان، در حرکت جلوه‌های مواج پیکره فضاهای پِر و خالی را شکل می‌دهد که در آن تعامل سازنده‌ای میان خلاء و انباشتگی برقرار شده است.