بوم‌‌های برانگیزاننده مسلمیان ابهام و تردیدی را که جامعه معاصر ایرانی را فراگرفته بازتاب می‌دهند. چهره‌ای که به بیننده می‌نگرد؛ نگاهی پویا به مخاطب که گویی او را به چالش می‌طلبد. گستره وسیع زردفام، چهره‌ای زنانه را در بستر خود ارائه می‌کند که مرثیه درونی هنرمند را به تمثیل بیان می‌دارد. حضور رنگ در نقاشی‌های وی تغزلی و ادراکی است و نقشی پویا در بیان محتوا ایفا می‌کند. فرم‌ها نمادین‌اند و طبیعتی بیانگر دارند و شیوه رنگ‌آمیزی را که با روانی و سیالیت ارائه شده محدود نمی‌سازند.

نقاشی نصرت‌الله مسلمیان تجلی دغدغه‌های اجتماعی-سیاسی و زیبایی‌شناسانه اوست و بیننده را در پیام‌هایی انتقادی‌ – اجتماعی، سیاسی، هستی‌شناسانه یا ترکیبی از هرسه – سهیم می‌کند. وی از توانایی هوشمندانه تکنیکی‌اش برای بیان موقعیت پیچیده زندگی انسانی و مسائل اجتماعی بهره می‌برد. به همین دلیل بسیاری از نقاشی‌های وی بازتاب کشمکش‌ها و آشفتگی‌های زمانه‌اند و  پیوسته به واقعیت‌های موجودی ارجاع می‌دهند که اگرچه صراحتاً نمایان نیستند، ولی نیازمند توجه‌اند. آثار او نمایانگر این‌اند که چگونه یک تصویر می‌تواند پیام‌های وجودی و احساسی را تسخیر كند. نقاشی‌های مسلمیان پیچیده‌اند و همواره نمودی از آزمون‌های تکنیکی و شیوه‌های متنوع؛ جایی که دو رویکرد فیگوراتیو و آبستره با هم تلاقی می‌کنند.

مسلمیان در تابلوهای پرتره به‌وضوح قصد دارد تا از قراردادهای بازنمایی تخطی کند. بازی با چندمعنایی مفاهیم تراژدی و نومیدی در تمامی آثار او گسترش می‌یابد و در انتخاب اشکال بازنمایانه کنایی و تلخ بیان می‌شود. پرتره‌های خلق‌شده هنرمند به سمت بیننده می‌آیند، ولی هم‌زمان به او نقب می‌زنند و فاصله ایجاد می‌کنند.