نقاشی‌های فیگوراتیو مهرداد محب‌علی صحنه‌هایی رئالیستی است که به واسطه تکرار یک مفهوم خاص در وجه بصری، از روایتی نمادین نیز برخوردار می‌شوند. بیان فلسفی و نگرش انتقادی به جامعه، سنت‌ها و باورها، از خصایص این نقاشی‌هاست که رهاورد تجربه زیسته هنرمند از زندگی دوران حاضر است؛ زیستنی که گاه برای بیانگری انتقادی در وجه بصری، با ضرباهنگ اکسپرسیونیستی خطوط و سطوح آمیخته می‌شود و بدین طریق ساحتی درون‌گرایانه می‌یابد. تجسم انسان‌ها در اغلب این نقاشی‌ها نمایانگر انسان‌های میانسال است و بدین طریق چالشی است که نقاش در حال تجربه آن بوده و تلاش می‌کند لحظه ثبت شده در نقاشی را با تجربه آنی خود از زیست روزمره پیوند دهد؛ به همین دلیل در اغلب این نقاشی‌ها پرتره خود هنرمند در زوایای مختلف دیده می‌شود که در کنار دیگر پرسوناژهای انسانی به کاری مشغول است و دوشادوش دیگر کاراکترها در صحنه حضور دارد و دیده می‌شود. این ویژگی، چرخشی مفهومی را در آثار محب‌علی شکل می‌دهد که در آن صحنه نقاشی‌شده، تجسم چیزی نیست که توسط نقاش دیده شده باشد، بلکه واقعه‌ای است که تجربه و زیسته شده است و بدین لحاظ پای ادراک مفاهیمی درونی، حسی و تفکری را به نقاشی باز می‌کند که کانسپت اثر را به سوی هنر معاصر و بیانگری ایده‌‌محور آن سوق می‌دهد که در آن دیگر نمی‌توان رئالیسم را به واقع‌گرایی صرف معنا کرد. خود هنرمند در این‌باره می‌گوید: «رئالیسم بیشتر برای من، معنای گرایشی رئالیسم است نه الزاماً معنای ریختی آن. واقع‌گرایی برای من تجربه‌ای است که خودم از واقعیت دارم نه آن‌چه از واقعیت که دیده می‌شود. همیشه نگران فردا هستم، نگران این‌که قرار است چه بلایی سر ما بیاید؟ بنابراین رئالیسم برای من تجربه زیسته است، نه تجربه دیداری».

در نقاشی حاضر از مجموعه اخیر هنرمند، تمامی این ویژگی‌ها دیده می‌شود و نقاش در میان جمعیت انبوه زنان و مردان در صحنه حاضر است. کاراکترها در حالتی شاد مجسم شده‌اند که به واسطه حرکت‌های بدنی و نوع حالات دست، گویی در حال رقصیدن هستند، و در عین‌حال به واسطه عدم توجه به دیگری و نبود تعامل، رقص آن‌ها به نوعی فعالیت درونی تبدیل شده که زنان و مردان در حالتی بی‌خبر از حضور دیگری به آن مشغولند. در بالای تصویر تعدادی قایق در هم فرورفته و گویا در هم شکسته‌اند. دغدغه هنرمند در تلاش برای ادراک بحران هویتی عصر حاضر در منطقه خاورمیانه و خصوصاً ایران در آثار اخیر او به وضوح قابل پیگیری است.