مسیر هنری منیر فرمانفرماییان بیش از پنج دهه را در برگرفته و دو فرهنگ را درنوردیده است. او با استفاده از ترکیب‌بندی قطعات آیینه‌ها و فرم‌های هندسی موجود در هنر و معماری ایرانی – اسلامی در گستره بوم و حجم، آثار ارزشمندی را با نگاهی مدرن خلق کرد و بدین‌طریق نشان داد چگونه دنیاهای مختلف در هم می‌آمیزند.
اثر حاضر یکی از مجموعه توپ‌های آیینه‌کاری است که از دهه پنجاه شمسی شروع به ساخت آن‌ها کرد. فرمانفرماییان با اندی وارهول، مارک روتکو و ویلم دکونینگ دوست بود. او پس از دوازده سال زندگی در نیویورک، روابط نزدیک خود را با بسیاری از مهم‌ترین هنرمندان آن شهر حفظ کرد. رابطه دوستانه‌اش با اندی وارهول بیش از همه بر تفکر هنری‌اش تأثیر گذاشت. این دوستی تا آن‌جا بود که اثری مشابه آن‌چه در این‌جا ارایه شده، توسط منیر فرمانفرماییان به وارهول هدیه داده شده بود. در اثر حاضر، به همان اندازه که تأثیرپذیری از منابع هنرهای سنتی ایرانی قابل مشاهده است، برداشت‌ها و دریافت‌های منیر فرمانفرماییان از هنرمندان معاصر غربی را نیز می‌توان دریافت.
توپ‌های منیر گاه طراحی ساده‌ای دارند و گاه همچون اثر حاضر طراحی پیچیده‌ای ملهم از فرم‌های هنر اسلامی بر آن‌ها نقش بسته است. اثر توپ آیینه‌ای همزمان هم بازیگوشانه و هم غافلگیرکننده است؛ نمونه‌ای برجسته از این‌که چطور فرمانفرماییان ارادت به صنایع دستی ایرانی و میراث خود را در کنار معاصران غربی، از طریق زندگی در زرق و برق ظاهری نیویورک در دهه هفتاد میلادی پیوند می‌دهد. این توپ آیینه‌ای پیچیدگی‌های تزیینی هنرهای سنتی ایران را با روحیه انتزاع غربی، گرد هم می‌آورد.
او هنرمندی بود که در طول چند دهه فعالیت هنری‌اش، همچنان به ریشه‌های شرقی خود حساسیت خاصی نشان می‌داد و می‌کوشید به چیزی دست یابد که در عین زیبایی، والایی رازآمیزی را پیش روی مخاطبش قرار دهد. از همین روست که این رهیافت به مثابه یک چالش بالنده در برابر زیبایی‌شناسی کلاسیک، به نحوی بسیار اثرگذار، مخاطبان ایرانی و غربی را به مکاشفه و تماشا در جهان هنر ایرانی دعوت می‌کند.
مجموعه توپ‌های آیینه‌کاری‌شده، پیش از انقلاب در دو نمایشگاه انفرادی‌ هنرمند در امریکا (۱۹۷۳ و ۱۹۷۶) و همچنین در نمایشگاه گروهی انجمن ایران و امریکا در سال 1354 به نمایش درآمد. بعدتر نمایشگاه مروری بر آثار او در موزه گوگنهایم نیویورک در سال 2015 با عنوان «منیر شاهرودی فرمانفرماییان: امکان بی‌نهایت. آثار آیینه‌ای و طراحی‌ها، 2014-1974» مجموعه‌ای از این توپ‌های موزاییکی درخشان و نادر را به نمایش گذاشت. نمونه مشابه این اثر که قبلاً متعلق به مجموعه ادوین کندی بود، در حراج کریستیز دوبی (۲۰۱۵) با موفقیت بالایی به‌فروش رسید.