تکنیک: اکریلیک رو تخته
امضا: مهر هنرمند
سه‌لته‌ای، هر لت 35×35، در مجموع 105×35 سانتیمتر
تاریخ اثر: 1397-1395

خطوط سیال و درهم پیچیده، بنیان‌ شناخته‌شده‌ترین آثار کوروش شیشه‌گران را شکل می‌دهد. این خطوط که از نوارهای پیچان و مواج شکل‌ گرفته، در عین حال که خودانگیخته و پرشور می‌نماید، با صلابت و پراحساس نیز است. گویی هنرمند در کشیدن آنی خطوط که برآمده از احساس درونی است، شور و انرژی نهانی را بازنمایی می‌کند و امکان خروج پیچیدگی‌های احساسات پنهان خود را تنها به واسطه خط ایجاد می‌کند. این خطوط سیال گاه به فرمی آشنا مانند طبیعت‌بیجان و یا تکچهره انسانی بدل می‌شوند و گاه تا مرز آبستره‌ای ناب پیش رفته و هر نوع ارجاع معنادار حذف می‌شود.

در اثر پیش رو، هنرمند در سه لت جداگانه با استفاده از حرکت‌های آنی قلم‌مو بر بستر سفید، فرم‌هایی درهم پیچیده را شکل داده که به واسطه برجا ماندن رد قلم‌مو، گویای حرکت‌های دست و حس پنهان‌شده در هیجان این حرکات گذرا در بدن هنرمند نیز است و از این نظر به شیوه نقاشان اکسپرسیونیسم انتزاعی می‌ماند. هنرمند در خلق این اثر از هیچ رنگی جز سیاه و رنگسایه‌های خاکستری ایجاد شده از حرکت قلم استفاده نکرده و از این جهت اثر، یادآور نقاشی‌های شرق دور نیز می‌تواند باشد که صرفاً بعد از تمرکزی طولانی، به واسطه تسلط بر ذهن و جسم به صورت آنی مرکب را بر کاغذ حرکت داده و در یک ضربه جسورانه اثر را به اتمام می‌رسانند. در چنین عملی هر مکث و حرکت، با آن‌که خودانگیخته است اما بیانگر تسلط هنرمند نیز بر بدن، حرکت، قلم‌مو و جوهر نیز بوده و از این نظر نوعی هماهنگی درونی و بیرونی را تجسم می‌بخشد.

اولین نمود خطوط سیال در آثار شیشه‌گران را می‌توان در نمایشگاه «کارهای تکثیری»  در دهه پنجاه پیگیری کرد و در آن نمایشگاه نیز از پرداخت رنگی پرهیز شده و هنرمند تلاش کرده بود خوانش خود را از برخی آثار مشهور تاریخ هنر بیان کند. از این نظر خطوط پیچان و درهم‌تنیده که موضوعی ثابت در آثار شیشه‌گران است بیانی مفهومی و شخصی را از ذهنیت و خوانش او با عالم نمایش می‌دهد. گویی هنرمند در فعالیتی مداوم و مستمر، زندگی در جریان را به فرم‌های بصری تبدیل کرده و در عین حال به واسطه پیچیده کردن خطوط چون کلافی سردرگم، به بی‌سامانی و درهم تنیدگی جهان معاصر اشاره می‌کند که وجود آدمی را در برگرفته و آن را در خود فرو می‌برد.