رنگ‌روغن روی بوم
72×62 سانتیمتر
تاریخ اثر: 1344
- اثر حاضر در کتاب «گزیده آثار منصور قندریز 1344-1314؛ از آفتابی به آفتاب دیگر» (ص 91) به کوشش رویین پاکباز، انتشارات نظر (1398) به چاپ رسیده است.

منصور قندریز  (ترکیب‌بندی)                                                   

ساختار مدرنیسم غربی در آثار منصور قندریز وجهه‌ای ایرانی به خود می‌گیرد که ریشه در عناصر بومی و سنتی این سرزمین دارد. او همواره بر سنت تصویری ایرانی تأکید می‌ورزید و در قالب نقاشی مدرن غربی به مطالعه فرم و جست‌وجوی نقوش و موتیف‌های بومی می‌پرداخت.

در نخستین آثار او شکل‌های نیمه‌انتزاعی انسان، پرنده، خورشید، شمشیر و … در ترکیب با نقوش هندسی تکرارشونده رخ می‌نمایند و بعدها عناصر فیگوراتیو جای خود را به صور هندسی ساده‌تر و صریح‌تر می‌دهند و آثارش را به سمت انتزاع سوق می‌دهند. این سادگی و صراحت خصلتی بدوی به نقاشی‌هایش می‌بخشد.

در اثر حاضر ترکیبی فرمالیستی و اکسپرسیو سرشار از نشانه‌های هندسی و نمادین سنتی دیده می‌شود که بیانی رمزی و آیینی به اثر بخشیده‌اند. مربع و دایره به عنوان دو فرم کامل در ترکیب با هم بر سطح بوم مورد مطالعه قرار گرفته و در نهایت یک ترکیب‌بندی متعادل حاصل شده است. تقسیم‌بندی فضاها در ترکیب‌بندی توسط خط، بافت و رنگ انجام شده و به کلیت اثر انسجام بخشیده است. عنصر خط بر رنگ غلبه داشته و بر بیان بدوی و اکسپرسیونیستی کار تأکید می‌کند. ساده‌سازی فرم‌ها قبل از رسیدن به انتزاع کامل متوقف شده و در عین حال که رویکردی مدرنیستی را به نمایش می‌گذارد، در جزییات رنگ و بویی از سنت را نیز در دل خود می‌پروراند که عشق هنرمند به فرهنگ بومی و نگاه کلی‌اش به فرهنگ جهانی را نمایان می‌سازد.