برآورد قیمت : 7 - 6 میلیارد تومان
رقم برنده مزایده: 6,200,000,000 تومان
رقم نهایی فروش: 6,820,000,000 تومان
اثر پیش رو از نقاشیهای منحصر به فرد حسین زندهرودی است که ایده آن بعدها و در دهه هشتاد تکرار شد و آن را به مجموعهای بزرگ تبدیل کرد. در این نقاشی، هنرمند با تکرار حروف و اعداد، خطوطی ناخوانا را شکل داده که فارغ از خوانش، بافتی جالب، متنوع و در عین حال یکدست را بر پیکر بوم ایجاد کردهاند.
زندهرودی دلبسته فرم حروف و اعداد است و در طول دوران بلند فعالیت هنری خود، تلاش کرده تا از فرم حروف و اعداد، آشناییزدایی و با حذف معنا از آنها، ذهن مخاطب را به شکل نوشتاری حروف جلب کرده و ارزشهای فرمی آنها را بر خوانش معنادار ارجح سازد.
اثر پیش رو مربوط به دورانی است که طلسمهای ایرانی ذهن هنرمند را به خود مشغول کرده بود و تلاش میکرد تا با الهام از تکرار مندرج در برگههای اوراد، جداول علوم غریبه و علم ابجد، باورهای عامیانه را از پستوی خرافات پنهان شده، بیرون کشیده و با شأنیتبخشی هنر به آنها، چنین معانیای را برای همیشه از پیکر حروف و اعداد پاک گرداند و به جای آن هویتی جدید و زیباییشناسانه به آنها ببخشد.
کلیت اثر در رنگ خاموشی از سفید-خاکستری روشن فرورفته و حروف و کلمات با تونالیتهای تیرهتر بر آن نشسته است. هنرمند در تکرار ریاضتگونه حروف و اعداد، حسی مراقبهگونه را به مخاطب منتقل میکند. آهستگی در رجزدنهای حروف و در کنار ممارست در تکرار، اصلی است که در ادوار مختلف نقاشیخطهای زندهرودی قابل پیگیری است، اما در اثر پیش رو به واسطه کوچکی تابلو و به تبع آن در کنار کوچکی حروف، حسی کتابتگونه نیز دارد. حرف «ه» احتمالاً به وسطه حروف سربی در میان رجهای اعداد و نوشتهها تکرار شده و مثل گره میان بافتههای یک دستبافته، تنوعی بصری را در کلیت تابلو ایجاد کرده است. در بعضی قسمتها، ترکیب رنگ سفید و خاکستری با قرمزی روشن، حسی جاندار به اثر بخشیده که در کنار نزدیک و دور شدن خطوط افقی متن، ریتمی خوشایند نیز دارد و تشابه اثر را به دستبافتههایی چون جاجیم و پارچههایی چون پته و شعربافی دوچندان میکند. پرهیز از خطوط صاف در قطار کردن حروف و اعداد، بر این حس افزوده است. تراکم حاصل از تکرار خطوط در یکسوم پایین کادر، در کنار استفاده بیشتر از رنگ قرمز، باعث میشود فضا به دو بخش اصلی تقسیم شده و حسی از زمین و آسمان و لایههای میان این دو، توسط خطوط عددی و حروف ایجاد شود. هنرمند در این تکرار مصرانه، مرز میان هنر فرمنما و انتزاعی را درمینوردد و ظرفیتهای بصری فرمهای عددی و حروف را در بستری نو بازمعنا میکند.