پروانه اعتمادی در این اثر، طبیعت‌بیجان را در نهایت خلوص و شاعرانگی ‌‌بی‌تکلف به نمایش می‌گذارد. این خیال رنگین همانند سنگواره‌­ای ساکن و آرام که قر‌ن‌­ها از پیدایش آن می‌­گذرد، بر بستر لطیف طبیعت می‌درخشد. گویی سنگواره‌­ای باستانی، که البته از عنصر حیات­‌بخش رنگ بهره می‌­برد، در اثر حاضر به پرده درآمده است. نقشی کهن از گل و گلداني که به روشنی ساختار ذهنی نقاش را نشان می‌­دهد. عنصر خط، نقشی مهم در بیان تجسمی اين اثر دارد. خطوط نقر شده و کناره­‌ای، برجستگی خاصی به رنگ­‌های تیره و روشن بخشيده‌اند. جواد مجابی درباره این دوره از آثار پروانه اعتمادی، موسوم به دوره سیمانی می‌نویسد: «موضوع کارها اشیا و شکل‌های روزانه است: گل‌ها، میوه‌ها، گلدان‌ها – که گاه حلب روغن نباتی است – صندلی‌ها، اشیای خانگی. مضمون این تابلوها زندگی امروزین است که در آن‌ها تنهایی، حکومت اشیا، بی‌زمانی، ناکجایی و عدم تعلق چیره است. تراژدی انسان نو، در فاصله فروپاشی ارزش‌های کهن و برآمدن ارزش‌های نو، طرح می‌شود. عصیان فردی نوآور در متن این تخریب اجتماعی شکوفا می‌شود. در این دوره، اعتمادی با کمترین میزان خط و رنگ، ترکیب‌بندی تابلوهایش را سامان می‌دهد، بیشتر با هندسه‌ای نامریی. نقاش می‌کوشد این تناسبات هندسی را به گونه‌ای مستقیم و صریح که به دید نیاید، ترکیب‌بندی نهایی تابلو منظور کند»[1].
دوره­‌های هنری متفاوت پروانه اعتمادی را می­‌توان با ویژگی­‌های مشخص دیداری و الگوهای تکرارشونده در فرم و موضوع و شاید مهم‌تر از این دو، از طریق مواد به‌كار رفته در کارش بازشناخت. مثلاً دوره­‌ای سيمان، دوره‌اي ديگر مدادرنگي و دوره اخير كولاژ. اما او همواره به طبيعت‌بيجان دلبستگي داشته است. گل‌ها، پارچه­‌های توری و ترمه و انارها در تمامي اين دوره‌ها به شكلي تكرار شده‌اند. بافت آثار از پرداخت­‌های لطیف مدادرنگی تا تابلوهای سفید سیمانی تغییر می­‌کند که در نگاهی دیگر، حاکی از روحیه­ جست‌وجوگر و تجربه‌­پذیری هنرمند است. به طور کلی پروانه اعتمادی توجه بسیاری به انتخاب بافت و جنسیت زمینه­ اثر دارد و در اغلب تجارب خود، امکانات مختلف و شگفت­‌انگیز ماده­ زمینه‌­ساز را به خدمت می‌گیرد تا مخاطب را در مواجه با گستره‌­ا‌ی خیال­‌ا‌نگیز از رنگ و بافت قرار دهد.
اثر منحصر به فرد حاضر از مجموعه کارهای سیمانی اعتمادی است که از مهم‌ترین دوره‌های کاری وی محسوب شده و به لحاظ تاریخی یکی از آثار قدیمی این دوره به شمار می‌رود. نمونه مشابهی از این دوره موسوم به سیمانی در اکتبر 2010 در کریستیز دوبی با قیمت 68/500 دلار به فروش رسید.

[1] .مجابی، جواد، برگزیده آثار پروانه اعتمادی، نشر هنر ایران، چاپ اول: 1377، ص 15.